Predikant Predikant
Op weg in weldadig Willemsoord

Ds. Hetty Boot is de nieuwe predikant van de Protestantse kerk van Willemsoord - Peperga/Blesdijke. Zij woont in de fraaie pastorie naast het karakteristieke kerkje van Willemsoord, vlakbij Steenwijk. Ze is aangesteld voor twintig procent van de tijd. Haar huidige woonplaats en omgeving zijn compleet nieuw voor haar.
“Voordat ik hierheen kwam, was ik enkele keren gastpredikant, maar wist ik eigenlijk niets van de streek. De Weerribben moet ik nog ontdekken. Door studie en werk was er minder tijd voor hobby’s, maar lezen, wandelen en fietsen doe ik graag en zoveel mogelijk. Even het hoofd leegmaken. Dat heb ik af en toe nodig.”

Zij is geboren en getogen in Amstelveen en ging in haar jeugd graag naar de kerk. Het gezin was synodaal gereformeerd. Van een roeping als predikant was in Hetty’s jonge jaren nog geen sprake. Dat kwam later. Op 39 jarige leeftijd is zij theologie gaan studeren. Zij deed veel vrijwilligerswerk in de kerk en wilde graag meer achtergronden leren kennen van de verhalen uit de Bijbel. Welke boodschap kun je tussen de woorden door lezen? Welke lagen zitten er onder of achter de teksten en verhalen? Nieuwsgierigheid in de goede zin van het woord was dan ook een belangrijke drijfveer voor de studie en de keuze om predikant te worden.

Ds. Boot begon met de HBO Theologie, inclusief Hebreeuws en Nieuw Testamentisch Grieks. Daarna volgde zij het klassieke Grieks en Latijn in Utrecht. En dan is de weg open naar de Protestantse Theologische Universiteit in Kampen. Zowel bij de HBO als bij de universiteit was de afstudeerrichting het pastoraat, universitair gericht op het predikantschap.
Na de HBO werd zij in Tiel pastoraal werker en werd door de gemeente, waarvan zij lid was, een preekconsent aangevraagd. Vele gemeenten heeft zij zo al mogen ontmoeten.
Voor de Hervormde Kloosterkerk in het Groningse Ter Apel werd zij later kerkelijk werker c.q. pastor en oefende alle predikantstaken uit, behalve de sacramenten. Inmiddels werd de studie aan universiteit afgerond en kwam er een beroep vanuit Zuid-Holland, van de Gereformeerde kerk van Molenaarsgraaf, Brandwijk en Bleskensgraaf. Na acht en een half jaar riep de Bonifaciuskerk haar naar Medemblik. Daarna volgde een korte periode als ambulant predikant, weer in Zuid-Holland, en een consulentschap. Dat laatste loopt nog door ten tijde van dit verslag.

De aanstelling van ds. Boot in Willemsoord is in principe voor twee jaar, met een optie voor het dubbele. Na de diensten als gastpredikant kwam de concrete vraag van Willemsoord om met hen in gesprek te gaan om de vacante plaats op te vullen. Na goede gesprekken heeft zij van harte ‘ja’ kunnen zeggen. Het accent van het werk zal liggen op het pastoraat, de zondagen, aandacht voor het gemeentewerk en het dorp.
Zij noemt zichzelf een vrijdenker; haar gedachten hebben ruimte nodig.
“Binnen het geloof wil ik graag de ruimte zoeken en die ook aan anderen geven. Ik heb respect voor mensen, die meer dogmatisch denken; vaak vind ik dan een overtuiging, die diep en waardevol is. We hebben dezelfde wortels. Toch wil ik zelf God ‘niet in een hokje stoppen’. God is ongrijpbaar, maar is er wel. Ik weet mij persoonlijk gedragen door God, zeker in moeilijke periodes. En als ik boswandeling maak of van de natuur geniet, kan God soms even heel dichtbij voelen.”
Tijdens de zondagse diensten en persoonlijke gesprekken geeft ds. Boot anderen graag de ruimte, bijvoorbeeld om vragen te stellen. “Wil je weten, hoe ik iets bedoel? Vraag het gewoon. Het is van belang om steeds weer de verbinding te leggen tussen geloof en het alledaagse van van mensen, tijdens een preek en in het pastoraat. Wat betekent geloof of een bijbelverhaal in jouw situatie?”

Willemsoord, Peperga, Blesdijk en alles wat erbij hoort, het is een kleine kerkelijke gemeenschap, waarvan veel leden ouder zijn. Toch zijn er ook betrokken gezinnen met jongeren en kinderen.
Zoals overal is ook hier het aantal leden gaandeweg minder geworden.
“Maar we moeten niet stil gaan zitten en afwachten wat er gebeurt. Laten we samen kerk zijn en uitstralen dat we daar plezier in hebben.”

Dit is - met kleine aanpassingen - een verslag van journalist-interviewer Leo Polhuijs
geplaatst in de Steenwijker Courant en het Gezamenlijk zondagsblad
in februari 2024
 
terug